Rekomendacje jak rozmawiać z uczniem o trudnej sytuacji kryzysowej (o dronach, naruszeniu granic itp.) bez wzbudzania lęku:
1. Rozpoznaj temat, skorzystaj z wiarygodnych źródeł, stron na portalu gov.pl
2. Dostosuj informacje i język do rozwoju i możliwości poznawczych i emocjonalnych dziecka:
– mów prostym, zrozumiałym językiem, który wyjaśnia sytuację w sposób odpowiadający wiekowi i poziomowi rozwoju dziecka;
– nie wzbudzaj u uczniów niepotrzebnego lęku i niepokoju;
– przedstaw obecną sytuację (informacje dotyczące sytuacji politycznej w jakiej się znajdujemy), dawkuj informacje, jeżeli dziecko nie podtrzymuje tematu poprzestań na prostej odpowiedzi;
– omów bądź przypomnij zasady bezpieczeństwa, sygnały alarmowe, pierwszą pomoc;
– przypomnij, aby dziecko nie dotykało nieznanych mu przedmiotów lub pozostałości;
– poinformuj do kogo w szkole lub do jakich instytucji powinni się zwrócić.
3. Dowiedz się co dziecko wie i co czuje, jak odbiera tę sytuację?
– zapytaj uczniów o ich samopoczucie i emocje, jakie wywołuje aktualna sytuacja (np. jak się czujecie w tej sytuacji, o czym myślicie, co daje/dałoby wam poczucie bezpieczeństwa, kto daje/dałby wam poczucie bezpieczeństwa);
– zapytaj uczniów o obawy;
– pozwól mówić, ale też pozwól milczeć – nie namawiaj do mówienia, milczenie nie oznacza braku udziału w rozmowie (daj poczucie bezpieczeństwa, nie oceniaj i nie pozwól oceniać, zapewnij, że można mówić i milczeć, że i to i to jest w porządku);
– zapytaj, o czym uczniowie chcieliby porozmawiać w związku z obecną sytuacją, jakie tematy poruszyć, czego się dowiedzieć, z kim spotkać itp.;
– jeśli nie znasz odpowiedzi na pytanie, powiedz, nie wiem” i zaproś uczniów do wspólnego namysłu – niech wykorzystają dobre źródła, niech wspólnie rozważą jakąś kwestię.
4. W rozmowie zachowaj spokój i dostosuj słownictwo do wieku dziecka:
– nie wpadaj w panikę, staraj się mówić uspokajająco, buduj podczas rozmowy bezpieczną atmosferę;
– stosuj techniki aktywnego słuchania;
– używaj zrozumiałego języka dopasowanego do wieku i potrzeb dziecka;
– nie lekceważ wypowiedzi dziecka;
– szanuj emocje dziecka, czasem dzieci mocniej przeżywają to co się dzieje;
– zapewnij dziecku wsparcie emocjonalne.
5. Uczul uczniów na fałszywe informacje pojawiające się w Internecie:
– zapytaj uczniów, skąd czerpią informacje, stwórzcie wspólnie bank rzetelnych źródeł, zastanówcie się, jak zanurzenie w negatywnych informacjach wpływa na psychikę człowieka;
-podkreśl konieczność korzystania tylko ze sprawdzonych źródeł informacji, bowiem nie wszystkie komunikaty pojawiające się mediach są prawdziwe (fake newsy – wskazać, jak identyfikować propagandę, jak bezpiecznie poruszać się w cyberprzestrzeni i na co zwracać szczególną uwagę).
Najważniejsze telefony alarmowe:
– 112 numer alarmowy (bądź przez aplikację mobilną – Alarm112)
– 999 Pogotowie ratunkowe
– 998 Straż Pożarna
– 997 Policja
– 987 Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego
– 986 Straż miejska
Jak wezwać pomoc?
1. Mów spokojnie i wyraźnie, aby dyspozytor mógł zebrać informacje.
2. Podaj dokładny adres. Jeśli go nie znasz, opisz charakterystyczne elementy krajobrazu.
3. Jeżeli jesteś w lesie – odczytaj numery ze słupka oddziałowego, one pomogą leśnikom lub innym służbom zorientować się o twoim położeniu w terenie.
4. Wyjaśnij, co się stało i czy zagrożone jest życie, zdrowie lub mienie.
5. Poczekaj, aż operator potwierdzi przyjęcie zgłoszenia. Nie rozłączaj się pierwszy.
